La nòtt de Natal

I fioeu dòrmen e sògnen

i grand sògnen da sveli

stanòtt el mond l’è ammantaa de bianch

el cel a l’è bloeu trapontaa de stell.

Nel fregg, gh’è domà silenzi

pian pian, sòna la mezzanòtt al campanin de la gesa;

menter ona dolza melodia

la se sparpaja dasi dasi, sù tutt el paes

la và denter in ògni cà, sora ògni lett.

Sù in del cel l’appariss ona stella

pussee luminosa di alter

cont ona gran scia, l’è la stella cometta

l’annunzia la nascita del Signor

l’è portatris del noeuv amor.

Vedi pù barbon e vagabond per i strad

vedi pù fioeu vonc e macilent cercà l’elemòsina

senti pù vos d’òdi e de vendetta, urli de disperazion

senti pù colp de cannon e de mitralia

a ghe finii ògni guerra, ògni battalia.

Vedi e senti domà pas, tanta pas

ghe svanii ògni propòsit de mal

a l’è la nòtt del Santissim Natal.

De pas el mond dess ghe n’ha pròppi de bisògn

peccaa sveglià fioeu e grand da sto bell sògn.

 

Renato Colombo dal sito “Parliamo in dialetto milanese?”